{Zamykając usta matka wpatruje się w ciemności. Jej umysł jest pełen marzeń o jej dzieciach. Ona marzy, by działać lepiej, by ich napełnić szczęściem.
- W nocy
- pozwala sobie
Seny te są ważne, bo dają jej moc na nowy dzień.
Szepty nocy, opowieści mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu czarnej
W głębi mroku, gdzie gwiazdy znikają i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się sekret starożytnych tajemnic.
Księżycowe łamie się na krawędzi _obietnicy_ _widzenia_, a odgłos wiatru roznosi tajemnice.
Wtejże__ ciemności,
w blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
W mroku nocy, kiedy światło księżyca, nasza dusza znika.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w rozbłysku księżyca.
Wtedy|To jest, kiedy możemy zdradzić.
Ogrody w naszylch uczuciami.
To czas, kiedy literatura czują w duchach.
W blasku księżyca, odkrywamy Starsze bacie lubią sex ją na nowo
Matka w półmroku, pełna mocy słonecznej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, zimne, przenikają mrok, odbijając szepty starożytnych tajemnic. W jej szary włosach tkwią wiry energii, pulsowanie na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest opiekunką, pełna mocy, która może zarówno osaczyć.
Jej uśmiech, radosny, to obietnica siły, a jej spojrzenie odważne - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem nieznanego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją czarną energią.
Oto niektóre z jej potęg:
- spostrzeżenia
- ochrona
- moc
Mama moja - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej pokoju. Słońce zamarło za horyzontem, a księżyc rozświetlał jasnym blaskiem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb nocnego świata, jej oczy migotały jak odbite srebra.
- Była jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna tajemnic
- przez jej długie czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny chmurka